Castreren of toch niet?

Casteren is en blijft een onderwerp waar veel over gediscussieerd wordt. Ik vind het een interessant onderwerp. In mijn werk zie ik heel vaak de gevolgen van een te vroege castratie en het gedrag wat hierop volgt. Mijn kijk op dit onderwerp is dus gebasseerd op de praktijk ervaring die ik heb opgebouwd de afgelopen jaren.

Mijn hond wordt rustiger, feit of fabel?

Vaak wordt gezegd dat je hond rustiger van een castratie wordt. Wanneer een hond druk of ander ongewenst gedrag vertoond is het beter om eerst een professional hier naar te laten kijken. Want druk of ander ongewenst gedrag kan te maken hebben met te weinig lichamelijke en/of psychische uitdaging of gebrek aan leiderschap. In zo’n geval helpt een castratie dus echt niet om je hond rustiger te laten worden.

Castratie kan wel helpen om je hond innerlijke rust te geven. Een mooi voorbeeld uit de praktijk is dat een bassje hulp nodig had bij zijn Bouvier, ze woonden in een wijk waar veel honden (teefjes) wonen. De hond was helemaal in de war wanneer er weer een teefje loops was (dit gebeurde meerdere keren per jaar) Hij was heel onrustig, veel piepen en hijgen, onbereikbaar, maakte deuren open, liep naar boven en sprong uit het raam om achter loopse teefjes aan te gaan. Deze hond werd helemaal ‘gek’. In deze situatie hebben we in de eerste instantie gekozen voor een chemische castratie zodat we het effect konden zien van de dalende testosteron spiegel. Een chemische castratie is na een half jaar weer uitgewerkt, daarna kun je de juiste definitieve keuze maken.  Voor deze hond heeft het heel postief uitgepakt, dus na een half jaar is er gekozen voor een definitieve castratie.

Wat is de juiste leeftijd?

Belangrijk is om de juiste leeftijd te bepalen want je kunt het immers niet meer terug draaien, tenzij je kiest voor een chemische castratie.  De juiste leeftijd voor je hond om te castreren is wanneer hij uitgegroeid is en zijn gedrag in balans is. Honden hebben hun hormonen nodig om uit te groeien tot een gezonde en goed gebouwde hond. Ook hebben zij hormonen nodig in de ontwikkeling van hun gedrag.  Bij sommige honden is er een medische oorzaak om te castreren, denk aan overmatig druipen of ontstekingen of een testosteron disbalans. Je dierenarts zal dan adviseren om te castreren zodat de klachten verdwijnen.

Te vroeg castreren

Een voorbeeld uit de praktijk is dat een Ridgeback uitviel naar andere honden, er werd gezegd dat hij erg dominant was. Het advies was om de hond te laten castreren. Na de castratie werd de Ridgeback erg angstig en begon naast uitvallen ook te bijten naar mensen en andere honden. Dit is een klassiek voorbeeld van angstagressie. Er wordt vaak onterecht gezegd dat een hond dominant is. Dominant gedrag en onzeker gedrag staan heel dicht bij elkaar. Deze hond was heel erg onzeker en had zijn

hormonen nodig om zichzelf in balans te krijgen, met de juiste sturing, vertrouwen en begeleiding was dit gedrag om te buigen naar gewenst gedrag. Door de castratie was er een hormoondisbalans en de Ridgeback werd nog onzekerder en ontwikkelde een angstagressie met alle gevolgen van dien. Daardoor vroegen de baasjes van de Ridgeback om mijn hulp,  je kunt je zo voorstellen dat het traject een pittig traject was voor hond en baas.

Natuurlijk hoeft castreren niet altijd nadelig uit te pakken voor je hond. Mijn advies is om goed naar je hond te kijken (eventueel een professional mee laten kijken) en eerst te kiezen voor een chemische castratie zodat je veranderingen in gedrag en vacht kunt bepalen. Daarna kun je altijd nog kiezen voor een definitieve castratie.